Podczas uroczystej sesji rady miejskiej Nowego Wiśnicza, która odbyła się w pierwszej połowie czerwca, wręczono tytuły Honorowego Obywatela Nowego Wiśnicza dwóm osobom: Stanisławowi Domańskiemu i Wiesławowi Komasie.
Stanisław Domański – urodzony Warszawianin, a Wiśniczanin z wyboru. Pedagog, metodyk nauczania muzyki, pianista, dyrygent, z zamiłowania historyk. Jako nauczyciel wychował wiele pokoleń wiśnickiej młodzieży, zaszczepiając w nich nie tylko zamiłowanie do muzyki, ale również ducha patriotyzmu a także poszanowanie godności własnej i drugiego człowieka oraz dobra wspólnego.
W 1975 roku związał się z Nowym Wiśniczem, gdzie pracował jako nauczyciel muzyki w miejscowej Szkole Podstawowej. Oprócz prowadzenia lekcji, tworzył również przyszkolne koła zainteresowań, prowadził Chór Szkolny oraz Zespół Muzyki Dawnej, który zdobył nagrody na festiwalach muzycznych. Przez wiele lat pracował także jako instruktor muzyczny w Gminnym Ośrodku Kultury, prowadząc Zespół Instrumentalny i teatrzyk „Promyk”.
W 1986 r. przyjął funkcję profesora i wicedyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej w Bochni, gdzie pracował do 1990 r. Był również założycielem Młodzieżowego Chóru „Canon” przy parafii w Nowym Wiśniczu, którego był pierwszym dyrygentem. Współorganizował liczne koncerty, konkursy i wyjazdy zagraniczne, propagując historię i kulturę oraz rozwijając miłość do śpiewu.
Jako aktywny członek Towarzystwa Miłośników Wiśnicza od 1983 r., pełnił funkcję prezesa stowarzyszenia w latach 1999-2021. Pod jego przewodnictwem, Towarzystwo skupiło się na upamiętnianiu ważnych wydarzeń kulturalnych i patriotycznych oraz organizacji imprez sportowych i turystycznych. Był współinicjatorem odbudowy i krzewienia patriotyzmu, a także propagował śpiew jako formę edukacji.
Kolejną, nieznaną pasją laureata było filmowanie i dokumentowanie ważnych wydarzeń z życia wiśnickiej społeczności, w tym nieocenionej wartości nakręcony amatorską kamerą film z uroczystości odsłonięcia pomnika Jana Matejki w 1993 roku, którym uchwycił ulotny czas tamtej „epoki”.
Wielokrotnie pracował społecznie w komitetach organizacyjnych oraz ciałach doradczych przy Radzie Miejskiej w Nowym Wiśniczu i Burmistrzu Nowego Wiśnicza, w tym w latach 2015-2017 w Komitecie Obchodów 400-lecia lokacji Nowego Wiśnicza.
Wiesław Komasa – znany aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy, reżyser teatralny, lektor, recytator i pedagog. Urodził się w Wiśniczu 15.01.1949 r., który ukochał dziecięcym sercem. To tutaj pod czujnym okiem rodziców kończył szkołę podstawową, by później uczęszczać do Liceum Ogólnokształcącego w Bochni. Następnie ukończył PWST im. Ludwika Solskiego w Krakowie.
Debiutował na scenie kaliskiego Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego rolą Albina w „Ślubach panieńskich” Aleksandra Fredry w reż. Macieja Prusa (1971). W 1973 roku, wraz z częścią zespołu i dyrektor kaliskiej sceny Izabellą Cywińską, przeniósł się do Teatru Nowego w Poznaniu i spędził tam piętnaście lat.
Zagrał kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych u takich reżyserów jak: I. Cywińska, M. Prus, J. Nyczak, J. Wiśniewski, P. Cieplak, J. Jarnuszkiewicz, P. Łazarkiewicz, M. Treliński, M. Łazarkiewicz, F. Bajon, A. Żuławski. W swoim dorobku artystycznym ma również prace reżyserskie w Teatrach: Torunia, Bydgoszczy, Zielonej Góry, Gdyni, Białegostoku, Bielsko Białej i Paryża.
Szerszej publiczności znany jest z seriali telewizyjnych m.in. „Egzamin z życia”, „Krew z krwi”, „Ranczo” oraz dubbingowych w filmie „Harry Potter”, „Hobbit”. Jedną z najgłośniejszych filmowych ról aktora był „Lincz” Krzysztofa Łukaszewicza z 2010 roku, opowiadający o głośnym samosądzie we Włodowie – wcielił się w terroryzującego wieś Zaranka.
Jest autorem poetyckiej książki „Mieć jak rzeka swoje źródło”, która jest owocem wieloletnich spotkań ze studentami i przemyśleń związanych z nauczaniem aktorstwa.
Swoją ciężką pracą zdobył wiele odznaczeń i nagród.
Nigdy nie zapominał o swoim Wiśniczu, a poproszony o pomoc merytoryczną czy opiniotwórczą zawsze służył pomocą. Był przewodniczącym komisji w Gminnym Konkursie Literackim dotyczącym poezji Kazimierza Brodzińskiego (2000 r.) Był również jurorem w Festiwalu „Integracja malowana dźwiękiem” organizowanym przez Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Kropla Dobroci” w Bochni w 2014 r.
Zawsze w miarę wolnego czasu od obowiązków służbowych starał się przyjmować zaproszenia i swoją osobą uświetniać przedsięwzięcia organizowane w gminie i mikroregionie.
