11 czerwca 2019 r. Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monetę z wizerunkiem Heleny Modrzejewskiej, która inauguruje nową serię dla kolekcjonerów „Wielkie aktorki”. Wybitna artystka karierę teatralną zaczynała w Bochni, o czym przypomina tablica na kamienicy, w której dziś mieści się „Galeria Bocheńska”.
– Helena Modrzejewska (1840–1909) była wybitną aktorką, wielką legendą polskiego teatru, gwiazdą dwóch kontynentów. (…) Była nie tylko wyjątkową artystką, ale też gorliwą patriotką i filantropką. – pisze w folderze emisyjnym Diana Poskuta-Włodek.
Na rewersie monety umieszczono wizerunek Heleny Modrzejewskiej z portretu Franka Fowlera z 1884 r., z lewej strony autograf, a w prawym dolnym rogu kolorowy wachlarz sceniczny aktorki jako wklejka porcelanowa.
Na awersie pokazano fragment kurtyny Henryka Siemiradzkiego z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, przedstawiający grupę Natchnienia, Piękna i Prawdy oraz Tragedię (w czarnej szacie), Komedię (z maską antyczną w dłoni) i Błazna bawiącego się marionetkami.
Srebrna moneta o nominale 20 zł wyemitowana została w nakładzie do 16 000 sztuk. Cena monety wynosi 210 zł brutto. Monety można kupić w Oddziałach Okręgowych NBP i sklepie internetowym Kolekcjoner. Więcej informacji można znaleźć w folderze emisyjnym.
Związki z Bochnią
Helena (wtedy nosząca nazwisko Misel) trafiła do Bochni w 1860 r., w wieku 20 lat. Musiała wyprowadzić się na prowincję z Krakowa, by urodzić nieślubnego syna Rudolfa (ojcem dziecka był Gustaw Zimajer).
„Bochnia to o tyle ważne miejsce w biografii aktorki, że kiedy w tamtejszej kopalni soli doszło do katastrofy, postanowiła z Zimajerem przygotować przedstawienie, które miało dodać otuchy rodzinom i przyjaciołom ofiar tragedii. Spektakl został tak dobrze przyjęty, że oboje stworzyli trupę teatralną, w której Helena zaczęła występować pod pseudonimem wymyślonym przez jednego z aktorów: Modrzejewska” – pisze Paweł Piotrowicz w obszernym artykule poświęconym biografii artystki (czytaj TUTAJ).
W ramach owego przedsięwzięcia w lipcu 1961 r. wystawiono w Bochni spektakle „Primadonna, czyli mleczna siostra” oraz „Biała kamelia”. Debiut Heleny został znakomicie przyjęty, a ona sama w opublikowanych po latach wspomnieniach, gdy już była wielką gwiazdą amerykańskiego teatru, napisała: „Te kilka godzin zadecydowało, że moje niewielkie doświadczenie sceniczne otwarło mi drogę do kariery.”
Związki aktorki z Bochnią upamiętniono na marmurowej tablicy ufundowanej przez Stowarzyszenie Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej, umieszczonej na elewacji kamienicy przy Św. Kingi 1. W ramach gruntownego remontu obiektu w 2013 roku tablicę zastąpiono płaskorzeźbą z portretem artystki. Swoją drogą, działająca obecnie w budynku drogeria, nosi nazwę… „Kamelia”.
